سه نوع روغن موتور آسانسور وجود دارد: روغن معدنی، روغن سنتزی و روغن نیمه سنتزی. هر یک از این روغن موتورها ترکیب متفاوتی دارند: یک روغن پایه، یا نفت خام تصفیه شده یا پلیمرهای تولید شده در آزمایشگاه.
روغن معدنی:
روغن موتور، معدنی، از نفت خام تهیه می شود. نفت خام پس از استخراج و انتقال به یک پالایشگاه، چندین فرآیند پالایش را طی می کند تا ناخالصی های آن حذف شود. این روغن عمدتاً از هیدروکربن ها (اکسیژنه یا غیر اکسیژن دار) تشکیل شده است، اما ممکن است حاوی ترکیباتی مانند گوگرد یا نیتروژن نیز باشد. پس از پردازش، مواد افزودنی به روغن موتور، اضافه می شود تا عملکرد آن بهبود یابد.
روغن سنتزی:
روغن سنتزی را می توان به صورت شیمیایی در آزمایشگاه صنعت تولید کرد، اما می تواند از نفت تصفیه شده نیز آن را به دست آورد. پالایش روغن سنتزی، فرآیند پیچیدهتری نسبت به روغن معدنی است: این فرآیند شامل اصلاح ساختار مولکولهای هیدروکربن است. فرآیندهای تولید روغن، تضمین می کند که فقط بهترین مولکول ها در ساختار نهایی حفظ شوند. افزودنی های زیادی نیز به این روغن اضافه می شود. با توجه به ترکیب آنها، روغن موتور آسانسور، به اصطلاح سنتزی، یک روغن رده بالا بوده که خالص تر است و عملکرد بالاتری نسبت به روغن معدنی دارد.
روغن نیمه سنتزی:
روغن نیمه سنتزی، ترکیبی از روغن سنتزی و روغن معدنی است. نسبت های موجود در مخلوط، با هم برابر نیست: روغن نیمه سنتزی، حداکثر 30٪ روغن سنتزی در خود دارد. جالب است بدانید که روغنی که دارای حداقل 1 درصد روغن سنتزی است را «روغن نیمه سنتزی» نیز میگویند.